Sidan vi forlet La Cassagnolle, nokre kilometer sør om Figeac, har vi vandra oppe på åsane mot sør-vest.
Det har vore lett å gå, men med lite variasjon og heller langt mellom landsbyane.
Ein gamal steinkross.
Korpartiet i kyrkja i Gréalou.
Så er vi framme på åskanten, og under oss ligg Cajarc. Og igjen er vi ved Lot.
Når pilegrimsvegen fører oss ikkje rett inn i byen. Den leier oss rundt, ned mot elva, og gjennom nokre kolonihagar ved elvebredden.
Midt mellom dei står eit gamalt lite kapell.
Vi får eit lite gløtt inn i romet, som er nake, nesten tomt.
Berre nokre stolar står i krossform framfor alteret.
Vi rundar byen og kjem inn i han vandrande langs elva. Ved ein kafe helsar vi ”bonjour” til dei som står der. Litt lenger framme svingar vegen av frå elva og inn i byporten. Ei kvinne som stod ved kafeen, kjem opp på sida vår og Torbjørg og Leif får bruk for alle sine franskkunnskapar, for ho pratar i veg medan ho fylgjer oss opp gjennom gatene.
Ei hjelpsam kvinne som fortel ho er glad i pilegrimar og har si glede i å vere dei til hjelp.
Det er torgdag, og gata vi går i er full av torgbuder.
Så er vi igjennom torggata og kjem ut på ein open plass.
Her seier kvinna takk for seg, og ho ynskjer oss god vandring vidare når ho går.
Men kvar skal vi?
Vi finn hospitset etter litt leiting, og får tildelt senger i ein stor sal med mange senger. Salen har nokre lave halvveggar som deler den opp. Innst inne finn vi våre fire senger.
Så er det ut på byen for å få oss eit måltid varm mat.
Cajarc er ein moderne by, men har teke vare på den gamle og sjarmerande middelalderbyen med trange gater rundt torget og kyrkja.
Elva Lot ved Cajarc.
Cajarc
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar