Palas de Rei

Vi hadde tenkt å overnatte i ein liten landsby som heiter Airexe, men der fekk vi ikkje plass. Noko vi nok skulle vere glade for, sidan det der i byen var fiesta. Det hadde vorte ei uroleg natt. I staden vart det nokre kilometer lenger, og ein nyoppbygd, tidlegare prestegard, vi tok inn på. Reine luksusen vart det.
Neste morgon stod han på sin sokkel, Jakoben, og peika vidare mot vest.


Ut på formiddagen gjekk vi gjennom ein liten by, Palas de Rei. Kongens palass. Namnet har han frå ein visgotisk konge som hadde sin tilhaldsstad her for 1300 år sidan. Men palasset hans er borte for lengst. Der er ikkje mindre enn 43 kyrkjer i området rundt byen, men vi stogga berre ved ei, Iglesia de San Tirso, som hadde den mest moderne alterveggen eg har sett etter pilegrimsvegen.

Det vart eit kort opphald i byen, og så var vi ute på vegen att. Gjennom den eine vesle landsbyen etter den andre. Det syntest i landsbygatene at vi var på bondelandet. Her måtte ein sjå etter kvar ein sette føtene, for her hadde kyrne også gått til og frå beite.

Lendet vart flatare og vidare til lenger vest vi kom. Oppdyrka marker på sidene av vegen, med ein og annan skogkrull i dei små dalsøkka eller på høgdene.

Palas de Rei

Pilegrimsvegen Portomarin - Palas de Rei

Topografien same stykket