Tårnet aukar i storleik til nærare vi kjem. Og når gata opnar seg mot Praza de Inmaculada, ser vi store bygningar omkranse plassen, og i sør er der ikkje lenger berre eit tårn, men fleire, der benediktinarklosteret og Catedral de Santiago de Compostela ruvar mot oss. Her sit raske Reidun og ventar på etternølarane. Vi skal gå samla inn på plassen framfor katedralen.
Frå ein stad framfor strøymer det sekkepipemusikk imot oss. Er her skottar, undrast eg. Nei, ikkje skottar denne gongen. Inne under bogegangen inn til den store plassen, står ein galisier i nasjonaldrakt og spelar på sekkepipa si, i von om at nokon vil legge att nokre myntar i instrumentkofferten . Til dei klagande tonane frå sekkepipa kjem vi laurdag 22.september, klokka 12.38 inn på Praza de Obradoiro. Vi er framme. Vandringa er over.
Rundt den store plassen ligg dei store bygningane til Hostal de los Reyes Catolicos, no hotel Parador nacional, det galisiske parlament og byen sitt rådhus, og Colegio de San Jeronimo, Men den bygninga som samlar mest merksemd er fasaden av katedralen til Sankt Jakob av stjernemarka, Catedral de Santiago de Compostela. Stor og mektig ruvar vestveggen av den over plasaen med sine tårn og spir.
Inne på plassen kjem Ottar og Leif oss i møte, og det vert eit hjarteleg møte mellom våre medvandrar og deira ektemakar. Og så er det oppstilling for fotografering av oss som har gått pilegrimsvegen i Spania, Men også Leif må vere med. Han som var med då vi byrja langt oppe i Frankrike, 1535 kilometer, og 84 vandringsdagar attende. Men som måtte kaste inn handkledet etter Pamplona, då ryggen ikkje ville meir. Og inn kom Reidun i hans stad. Ottar er fotograf ved dette høvet.
Santiago de Compostela |
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar