Alhambra. Palasset



Etter litt venting var det vår tur til å kome inn i emiren sitt palass. Utsmykkinga over inngansdøra gav ein liten forsmak av kva som venta i roma innanfor. Det synte seg å vere ein ein svært liten forsmak
Her har jødiske, kristne og muslimske bygningskunstnarar på 1300-talet skapt noko eineståande fagert for emiren og hans harem, og dei som vart bedne inn i hans private palass.

Det strøymer inntrykk imot meg frå tak, veggar og golv. Mest ordlaus går eg frå rom til rom og let meg gripe av alt eg ser. Frå dei små detaljane til dei store kunstferdig dekorerte  salane.

Fotoapperatet vart flittigt brukt, og det er vanskeleg å velje kva eg vil ta med. Men eg har valgt nokre for å kunne gi eit inntrykk. Ved å trykke på bileta kan ein gjer dei større. Eg let vere å komentere og let bileta tale.

Det er ikkje enkelt å velje kva eg vil syne frå emiren sitt palass. Det vert berre eit lite glimt inn. Resten overlet eg til den som vel å vitje staden, og oppleve den med eigne auge. Det er vel verdt å ta ein tur dit.

Den siste emir forlet sitt palass, og inn kom dei nye herskarane, Reyes Catolicos, det katolske regentparet. Dei ville og ha sitt emblem i bygget, og det kom i dette taket.     

Vi forlet og dei vakre roma og vandrar ut i parken utanfor og går mot utgangen til Alhambra. Men emiren hadde og eit sommarpalass. Det ligg på andre sida av eit lite dalsøkk. Dit styrer mi kjære og eg våre steg.