Pilegrimspass.

Etter morgonmessa i Le-Puy fekk vi kjøpe oss pilegrimspass. Det er eit lite hefte, og i det er nokre av sidene ruta opp i høvelege kvadrat, store nok til å gi plass til eit stempel.
På kvar overnattingsstad, og i nokre kyrkjer langs vegen, kan ein få passet stempla med staden sitt spesielle stempel.
Og når ein så ein dag er framme ved endepunktet, katedralen i Stantiago de Compostela.
Då kan ein legge fram passet med alle stemplingane som viser at ein har gått pilegrimsvegen, og kor langt ein har gått. Og så få utskrive det synlege beviset til å henge på veggen heime, (eller legge i ei skuff mellom andre minne ein samlar på.)

Eit stykke etter St.Roch-kjelda, kom vi til ei St.Roch kyrkje.
Dette var før eit audt heiområde der det var langt til folk. Derfor vart Le Sauvage og denne St.Roch kyrkja byggt.



Eit lite hus der vegfarande kunne søkje ly i uvær, var reist ved sida av kyrkja.
Då vi kom der, var det ei eldre kvinne som passa kyrkja, og ho stempla samvetsfullt pilegrimspassa våre.