Eg gjekk gangvegen utover stranda, så langt han rekk.
På heimvegen vart eg freista til ein liten avstikkar ned i fjøra.
Ein ven var komen i vårleg ryddelune denne vakre soldagen, og eg nytta høvet til å uroe han i ryddinga ved naustet, eller rorbua om ein vil nytte det ordet.
Det brann i grillpanna, og på fjorden glitra det i småbylgjene.
Ute på naustvoren sto to tjeldar og varma seg.
Ein får ro og fred i sjela, når ein kan sitje i fjøra og la tankane vandre sine eigne vegar.
Han har laga til ein fin plass i fjøra for seg og sine, denne venen.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar