Ein kan vel ikkje reise frå Roma utan å vitje det store pilegrimsmålet. Peterskyrkja og Peter sin gravstad.
Det var påskedag vi kom inn på Petersplassen, men ikkje under messa om føremiddagen. Då var her nok stuvande fullt. No stod berre ei mengd med stolar att. Men likevel var det god plass for nokre pilegrimar frå nord.
Ein kan vel ikkje nekte for att dei ser litt antikvariske ut i sine uniformer, paven sine personlige gardistar. Sveitsergarden.
Vel inne kjenner eg på ei kjensle av andakt.
Det store romet med alt det vakre som fyller det fyller meg med kjensler eg ikkje trudde eg hadde.
Frå den store kuppelen fell lyset ned på det gyldne alteret over Peter si grav.
Kveldsdisen viskar ut detaljane når vi forlet Den evige stad, men med hjelp av mynten vi kasta i Trevifontena, har vi vona om at eingong - eingong - vil vi atter vere der.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar