Ein morgon ved Genesaretsjøen

Genesaretsjøen har vore ein fiskerik sjø, men idag er det ikkje lov å fiske der for nokre år. Det har i mange år vore overfiske, og det, saman med minkande vassmengde i sjøen, har gitt ein kritisk situasjon for fiskemengda. Styresmaktene vonar at tiltaket skal gjer at fisken igjen aukar i mengd.

Det var grekarane, som kom med Aleksander den store si erobring, som starta fiskeriverksemda på sjøen. For dei hadde med seg båtbyggarkunsten. Før hadde det berre vore strandfiske.


Betsaida der fleire av læresveine var ifrå, og Kapernaum der Peter - og Jesus - budde, var av dei store fiskarbyane. Men der var fleira rundt sjøen, og dei selde bearbeidd og kosher fisk til dei jødiske områda som ikkje hadde fisk sjølve, m.a. Judea og Jerusalem.
Der er teikn i evangelia som tyder på at far til Sebedussønene, og Peter, var ein slag fiskebåtreiarar, med mange menn i si teneste som fiskarar. Kanskje hadde dei fleire båtar også?
Og vi ser i evangelia at Johannes var godt kjent i Jerusalem.
Han hadde ikkje noko problem med å kome inn i øvstepresten sitt hus, og han fekk også Peter med seg.
Var han fast leverandør av kosherfisk til presteskapet ved tempelet?

Evangelia fortel om to spesielt eventyrlege fiskefangstar, der Jesus hadde ei hovedrolle.
Den eine vart starten på at Sebedeus-sønene, og brørne Peter og Andreas, forlet båt og garn for å fylgje Jesus som læresveinar.
"Kom og fylg meg, og eg skal gjer dokke til menneskefiskarar:", sa han til dei.

Den andre er evangelieteksta for denne søndagen. Og det er etter at Jesus var krossfest, død, og oppstaden igjen. (Joh.21,1-14)
Den fortellinga markerar starten på det neste steget for læresveinane.
Ut i verda med den gode fortellinga om Han som braut dødens makt, og stod opp frå grava sitt mørke igjen.

Dei hadde fiske heile natta, står det, men utan å få noko.
No er det i solrenninga, og morgondisen ligg over sjøen.
Båten er ikkje så langt utpå, berre omlag tohundre alner.(omtrent 100m)
Då er det ein mann inne på stranda, og han ropar og spør om dei har fått noko.
På deira nektande svar, ber han dei kaste nota på høgre sida av båten så skal dei få fisk.
Dei småler av hans ord. Her har dei streva heile natta utan å få noko, og så er der ein som seier: kast nota på høgre sida, så skal de få fisk.
Men dei kastar nota, og nota vert så full av fisk at dei klarer ikkje å dra den inn.
Då går det lys opp Johannes. "Det er Herren." seier han, og impulsive Peter bind kappa om seg og hoppar i sjøen.
Dei andre kjem etter i båten med nota på slep.
Og då dei kjem i land, ser dei ein glohaug på stranda, og Jesus som byd dei kome og få seg mat.


Det står ei enkel, lita, kyrkje på stranda ved Genesaret-sjøen, nokre kilometer sør for Kapernaum.
Mørk i fargen sidan den er bygd av lavastein, det er berre den lysare mørtelen mellom steinane, som bryt den mørke fargen.
Tradisjonen fortel at det hende her ved denne vesle kyrkja på stranda ved sjøen.


Inne i kyrkja stikk det opp i dagen eit berg. På dette berget lyste det i ein glohaug då læresveinane kom i land med sin eventyrlege fangst, 153 store fiskar.
Og Jesus bad dei kome og få seg mat, brød og fisk.

De trodde at Jesus var borte.
De trodde at Jesus var død.
Da kom han på stranden en morgen
som lyste rød.

Han stod midt i blandt som alltid.
Et bål lyste opp med sin glød.
Han lot dem få fisker i garnet
og gav dem brød.