Ein ser så mangt

Ein ser så mangt når ein dreg  langs vegane. Sjølv om ein må fare forbi mange gonger får ein ser. Kanskje er ein for oppteken av vegen når ein har rattet i hendene, sjølv om mi kjære skuldar meg for å ha augene alle andre stader enn på vegen. Vi køyrer nokre gonger til Sogn gjennom eit år. Som oftast er deg som held i rattet, men denne gongen var det mi kjære som hadde den oppgåva, og då, brått såg eg det store dyret som, vart det fortalt meg, hadde vore der over året alt. Og då måtte eg ta ein sving innom for å sjå litt nærare på dyra. Ja for dei var ikkje berre eit, men heile tre. Mammutane som står utanfor veggen på Bremuseet i Fjærland.