Halve gruppa hadde ein brunare andletsfarge enn oss andre vinterbleike, men så var dei og nett heimkomne frå to vekers opphald, langt syd i sol og varme.
Eg må nok tilstå at nett no kunne eg og tenkt meg å røme sydover frå snø og kulde. Slik Ivar Aasen seier om nordmannen. "Fram på vetteren stundom han tenkte: Gjev eg var i eit varmare land".
Ikkje godt å sei, men kanskje var desse venene årsaka til at eg i dag leitar opp bilete frå ein tur sydover i 2006.
Ein Nytt og Nyttig-tur som mi kjære tok meg med på til Nord-Italia. Og ein av dagane var Venezia målet.
Så får eg drøyme meg bort frå all snøen, og flytte meg i tankane til denne dagen midt i april, når båten stemner inn mot Dogepalasset ved Markusplassen i denne byen i havet.
Inne på Markusplassen ser eg at vi er ikkje åleine her denne dagen. Køen av dei som vil inn i Markuskyrkja er "uendeleg".
Men eg treng ikkje stå i kø for å beundre dei flotte mosaikkane som pryder kyrkja ute.
Vi hadde for lita tid til å stå lenge i kø for å kome inn i kyrkja. Det får vente til neste gong.
Men ein gondoltur "må" vi ha. Og der slepp vi raskt til og får vår tur på kanalane. Seinare får eg dette bilete av ein gondol som sig forbi, under "Sukkenes bro"
Dagen i Venezia har og på programmet ein båttur ut til glasblåsarøya Murano. Og ein demonstrasjon av kor raskt ein øvd glasblåsar formar ein hest i fullt tan. Det tok ikkje mange minutta.
Når ein har nattely på eit lite hotell oppe ved Gardasjøen, tek det tid både å kome til Venezia, og å kome attende til hotellet. Så reisetida kortar opphaldet i denne byen på grensa av å søkke i havet.
Vel attende frå Murano til hovedøya, vert det farvel med byen. Båten fører oss attende til fastlandet, medan byen bak oss teiknar sin profil mot ein sløra himmel.
Vel attende i notida og vinterlandet, er det eit par varmegrader ute og lett regn.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar