I dag er fastelavn og kveitebollar med krem på.
Det var bollane eg knytte til fastelavn i mine barndomsdagar.
Sidan har det kome andre bollar til, men bollar og fastelavn er godt knytt saman for meg.
Men kva er opphavet til fastelavn?
Ordet kjem frå mellomalder-plattysk, "vastel-avent", og tyder kvelden før faste. Denne kvelden vart så lagt til søndagen før fasta byrjar, og fekk ei utviding til tre dagar med fastelavn-søndag, blåmandag og feitetysdag.
Andre stadar i verda er det karnevalstid no, før dei 40 fastedagane tek til.
Men så er det at hovedteksta for gudstenestene i dag, bryt inn med sterke ord og andre tankar.
"Den som elskar livet sitt, misser det. Men den som hatar livet sitt i denne verda, skal berge det og få evig liv."
Ikkje mykje fest, kos og karneval der, nei.
Eg fekk eit blad frå "Misjon i Øst" i veka som var. Der var mange fortellingar om trussyskjen rundt om i verda som opplever den harde realiteten av desse orda i livet sitt. -Fornekt trua di og du skal sleppe fengsel eller død-. Men dei som er trufaste mot trua på Jesus Kristus, risikerar nettopp å misse livet. Restriksjonar og trakasering på grunn av ei tru som bryt med fleirtalet si tru, er vanleg for svært mange menneske som lever på denne vakre jorda vår, fortel ein artikkel i Vårt Land.
Ei kvinne i aust-Asia sa at det å misse livet, var ein risiko ein tok når ein valde trua på Jesus Kristus.
For meg vert desse Jesus-orda til eit spørsmål: Kor høgt verdset eg trua mi? Så høgt at den er verd å gi livet for, for å berge livet i Jesus?
Det spørsmålet opplever så mange av mine syskjen i Jesus, i mange land, som ein hard realitet. Og det igjen set karikaturbråket i Oslo desse dagane, i ein skarp kontrast mellom den trusfridomen muslimane har her, og den ufridomen som kristne opplever som kvardag i deira heimland.
Fastelavn.
Så gjekk det som det ofte gjer.
Tankane går sine eigne vegar.
Det var ikkje dette eg var tenkt å skrive om i dag.
Det var bollar med krem og karneval med samba i Rio, maskekarneval i Venezia og blotta kvinnebryst under Mardi Gras i New Orleans.
Og om Julie sine bryst.
Karnevalet får vere, men Julie sine bryst får eg leite fram att ein annan gong.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar