Vel, der er mange. Det er kanskje det at Bibelen talar med så mange stemmer, som gjer den annleis og spennande.
Og i dag er det Job.
Denne mannen frå Us, som Satan med Guds løyve, får setje på sitt livs største prøving.
Der han sit fattig, barnlaus og sjuk i avfallshaugen, skrapande sine svollar med eit krusbrot, kjem kona hans til han og seier.
”Er du like ulastande no. Spotta heller Gud og døy.”
Så er det store og dirrande spørsmålet der.
Det som har dirra som ein spent harpestreng gjennom alle tider.
Spørsmålet om Gud. Kven, kva, kvar er Gud?
Og det dreg med seg det andre store spørsmålet. Lidinga og det vonde si gåte.
Inn i desse store spørsmåla kjem Job med si liding.
Men eg vert også dregen inn. Kva er min relasjon til dette store X – Gud?
Eg sat og filosoferte over Job, kona hans og Gud i går kveld, medan gule eldlogar lyste ut gjennom ovnsdøra.
Då dukka det opp ein nordisk Job framfor meg.
Ein finske bonde, Paavo; som "bodde på ett frostig hemman, högt bland Saarijärvas moar, skötande dess jord med trägna armar."
Ein trottig slitar på jorda. I strev for kone og born. Men som fekk lite att av sitt slit.
Frosten tok avlinga.
Då er det Paavo si kone kjem og seier til han: "Paavo, Paavo, olycksfödde gubbe!
-- Gud har oss förskjutit."
Men både Job og Paavo er stirrige , dei gir ikkje Gud opp, trass i sine prøvingar.
Dei gir ikkje opp, men dei kjempar med Gud, kvar på sin måte.
Paavo gjennom sin kamp med jorda og naturen, og Job kjempar med Gud gjennom ord, i anklage og vreide over sin lagnad.
Paavo seier: "Herren prövar blott, Han ei förskjuter. – Jag skall gräva dubbelt flere diken, men av Herren vil jag vänta växten."
Og Job svarar si kone: "Du talar som ei uvitig kvinne. - - Skal vi berre ta imot det gode frå Gud? Skal vi ikkje ta imot det vonde og?"
Både Job og Paavo får sine svar av Gud.
Til slutt.
Gud er der i lidinga deira, og har omsorg for dei.
Sjølv om det til tider ser mørkt og grått ut, vil sola, lyset, til slutt bryte igjennom mørkret.
Så får eg bale med mine store spørsmål.
Kven, kva, kvar og korleis er Gud?
Kvifor er det så mykje vondskap og liding på denne vakre jorda vår, når Gud har all makt?
Likevel veit eg, som både Job og Paavo, at eg er ikkje overleten til meg sjølv, kva som enn hender.
Gud er der og har omsorg.
For å bruke Job sine ord: "Eg veit at min atterløyser lever".
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar