Det midt på natta og mørkt. Eg har vore åleine på romet sidan kameraten min reiste i går. No vert eg trilla inn på naboromet. Eg ser tre ryggar ligge i sine senger. Eg får senga trilla bort til vidauget.
Så kjem nattbordet og kleda mine, og lyset vert sløkt. Eg glir på ny inn i sømnen.
Når eg vaknar i sekstida ser eg ut på ein morgonblank himmel over Byåsen. Dei andre tre søv enno.
Eg leitar fram PC-en og slår den på. Tankane i den stille morgonen formar seg i ord, setning for setning.
Dei andre vaknar etter kvart og dukkar fram frå dynene. Min romkamerat frå Volda og Hareid er der. Han var på bordet i går og vonar på heimreis i dag. Ein frå Skodje skal og reise. Den tredje er frå byen her. Han vonar og på heimreis i dag, men er usikker.
Den klåre himmelen skyar til frå vest og vert mørk.
Avdelinga vaknar etter kvart og morgonrutinene kjem igang.
Nattskiftet går snart av, men først er det blodtrykksmåling, medisinutdeling og frukost.
Eg er komen inn i vanen med kaffi og juice, og 2 skiver brød med kvit ost og sylte . Ho såg undrande på meg den første som eg ba om sylte til brødskivene. Ville eg ha sylte? Eg var snar til å utvidet det til syltetøy. Men ho i dag fortalde at ho tidleg hadde lært seg, i møte med mange møringar, at sylte kan vere to ting.
Elles var blodtrykket mitt uvanleg høgt i dag, for første gong sidan eg vart innlagt.
Seinare på dagen kjende eg trykk i bringa. Eg fekk ein nitro då. Det har eg ikkje prøvt før, men den tok bort trykket. I staden vart eg nokså ør i topplokket.
Men alt har ein overgang.
Himmelen har skifta mellom glimt av sol over byen og fjorden, og regn. Så i dag er det heilgardering.
Det vert rolege dagar dette. Ikkje mykje å sysselsette seg med. Litt lesing, litt PC-bruk, litt prat, mykje kaffidrikking og litt TV.
Sit mykje på senga med føtene rett ut, men her er og to små sofakrokar der ein kan treffe andre pasientar til sosialt samver.
Tok meg en tur ned i 1-etasje før middag. Ville sjå om eg fann meg noko “høgverdig” litteratur.
Men då eg kom opp att vart eg møtt av ei som leitte etter meg. Eg var sakna.
Eg går med overvåkningsboks på meg, og når eg tok heisa ned, braut eg kontakta med skjermen deira.
Så då måtte eg pent love å sei ifrå neste gong eg tok meg tur på eiga hand.
Har fått inn ein ny sunnmøring på romet, men han reiser vel snart igjen, ferdig som han er med utblokkinga.
Eg har hatt telefonopplæring av Bodil i korleis ho skal legge bilete inn i stykka mine på bloggen. Mitt einaste ynskje har vore at ho vel bilete som eg kan drøyme meg attende til. Landskap eg kjenner meg heime i.
Så går det mot kveld. Snart går dagvakta av og nattvakta kjem. Men først er det kveldsmat. Karbonade i dag. Så er det sprøyta med blodfortynningmedisin og ein pillar mot kolestrolen.Til slutt skal blodtrykk m.m. målast.
Etter det er det berre å vente på at klokka kjem så langt at ein kan krype under dyna og sei God Natt.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar