Det var den siste dagan av vandringa på Olavsvegen i Spania. På grunn av at eg så gjerne skulle ha sett ei gamal kyrkje ved ein landsby, hadde eg hamna oppe på ein ås bak landsbyen. Årsaka var at eg såg ein kross der oppe og trudde at der måtte kyrkja vere. Noko som viste seg å vere heilbom. Vel heime såg eg på Google Earth at den var nede i dalen, eit stykke frå landsbyen. Men eg hadde likevel ei fin lita vandring der oppe på åsen. På andre sida av dalen såg eg restane av ei borg oppe på ein åskant, og vel heima att såg eg på nemnde google earth at der låg ein liten landsby ned for borga, og namnet på den gjorde meg noko nyfiken. Kva var årsaka til eit slikt namn tru? Den heitte "Los infantes de Lara." Lara er namnet på området, kommunen., og infante tyder eit lite barn, og her var det i fleirtal, altså; småbarna til (i) Lara. Eit søk på verdsveven opnar for ei dramtisk soge mellom to familier langt attende i soga. På 900-talet då kongedømet Castilla voks fram, og då med Lara som eit kjerneområde. Det som fortel soga er eit av dei første episke dikta i spansk diktning. Eit dikt som syner slektskap med gotisk og norrøn diktning frå same tida.
Det handlar om herren til Sala, Gonzalo Gustios, som hadde sju born med kona si Sancha Velazquez. I eit bryllup for Sanchas bror, Ruy Velazquez av Lara, vert eit barn som var av bruda si famile, drept ved eit uhell av Gonzalo. For å glede si kone sver Ruy hemn. Han sender bod til den mauriske krigsherren Al Mansur i Cordoba for hjelp. Gonzalo vert teken til fange og førd til Cordoba Dei sju borna vert og tekne og misser livet, og hovuda deira vert ført til Almanzur i Cordoba. Medan Gonzalo sit fanga der får han ein son med søster til Mansur. Og som voksen fullendar han blodhemnfeiden ved å ta livet av Ruy Velazquez.
Litt av ei soge bak namnet på ein liten landsby i Lara.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar