"Sjå her kva eg fann. Er den ikkje fin?" "Fann du den no?" "Ja, den låg rett her nede i graset. Nokon må ha misst den. Det er vel ikkje du?" " Nei, eg har ikkje sett den før. Men fin var den." "Hugsar du den gongen vi overnatta på hemsen i den hytta? Om morgonen fann eg ein mynt frå Israel. Var ikkje den din?" "Nei, min var den ikkje, men eg hugsar det." "Men du hadde då vore i Israel?" " Ja, det hadde eg, men min var den ikkje." "Hugsar du kva som hende vidare med den mynten? At eg, då vi seinare stod og såg ned på fengselsøya, fortalde om spriten eg hadde drukke opp i ei skogskoie, uten å spørje om lov hjå eigaren. Og at eg ba presten i fylgjet vårt om å ta den med og legge den i kyrkja i bygda der det hende, som ein avlat frå meg. Hugsar du det?"
" Ja det hugsar eg godt, og ho gjorde vel det du bad henne om?"
"Ja, ho gjorde det. No ligg den i kyrkja der, slik eg bad om. Men kva skal eg gjere med denne steinen tru? Legge den ned at i graset er vel ingen vits i?"
" Nei, den var fin. Du får ta den med, så finn du vel ut kva du vil gjere med den etter kvart."
" Ja, då gjer eg det. Kanskje eg kan kome til trenge avlat for noko ein annan gong og?"
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar