Vi kom heim frå sol og varme i Marokko til snø og kulde. Men så snudde det til eit nydeleg vårvær. Med sol og høg, blå himmel. Og knapt nok ei vindgræle på fjorden. Og så vert ein råka av krimsjuka. Fineværet har eg for det meste fått nyte innanfrå gjennom glas. Istaden har det gått på ymse slag pillarar, hostesaft og "fiskerens venn". Akk ja, det kan synast noko urettferdig, men det er vel helst sjølvforskyldt. Eg skrytte så svært til mi kjære for noko sidan om at no var det lenge sidan eg hadde vore småsjuk, eg som før var det jamt. Så då er det vel ikkje anna å vente enn at eg måtte få eit kvart lite. Men som Bjørnson sa: Løft ditt hodet du raske gutt. Om et håp eller to blir brutt, blinker et nytt i ditt øye , straks det får glans av dert høye.
Fineværet skal vare nokre dagar, seier YR, Så kanskje når eg att i noko av det. Berre eg vert ferdig med denne krimsjuka.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar