Dekkskift

Tidleg morgon.

Sit ved vindauget med ein kopp varm, mørk brun, kaffi.

Den første av mange.

Ute driv skyene i god fart over fjella.

Frå sørvest idag.

Snart er der opne blå hol i det grå, for så rett etterpå å tjukne til i eit grått teppe som gøymer fjella i sør.

På fjorden kvittoppar bylgjene seg.

For litt sidan låg det kvite hagl på terrassen.

No er dei borte.

Berre våte terrassebord, dekt av haustlauv i mange fargar ligg att.

Ei lita kjøtmeis landar ved vindauget og legg hovudet på skrå.

Er her mat å få snart?

Nokre sporvar nede på plankane er ute i same ærend.

Er det på tide med ein tur på Felleskjøpet for mi kjære?

Han sjølv då?

Ho ymtar frampå om dekkskift.

Vintervegane er ikkje langt unna no, fortel ho.

Berre lyft augene dine å sjå. 

Ho veit at han gjerne vil dryge i det lengste, og dei lovde mildvær og vakkert vær frå helga.

Men det er vel kanskje best å ruste seg ut og få piggane på likevel.

Før det er været som tvingar dekkskiftet fram.

Det er berre det at han smakar så mykje betre kaffien, enn å ligge på kne ved bilen og streve med dekk og frosne fingrar.

Så, me fær sjå?

Eg trur ikkje det vert idag.

Nei, eg trur ikkje det.

Men imorgon?

Kanskje imorgon?

................

og så....

Vel to timar etter at det ovanfor var skrive var terrassen kvit av den komande vinteren sin første snø.

Vonar på ei kortvarig vitjing.

Men også ifjor kom den første snøen 20,oktober på ein snarvisitt før den kom 7.november for å verte liggande vinteren over.