Ein fager dag er i ferd med å gå mot sin ende.
Tidleg morgon med ein time trening framfor vandringane seinare i år. Så mandagskafe med hyggeleg samvær på Fru Svendsen.
Vel heime stod valet mellom ein spasertur lang bygdevegen, eller å la latskapen sleppe til.
Det vart latskapen som sigra. Eg leitte fram den gode utestolen min og plasserte meg i vårsola.
For ei stund kunne eg narre meg med at no var våren komen.
Tida får vise om han er det. Det er i alle fall på tide.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar