Ein våt dag.

Så er dagen godt igong, og skrivaren har fått i seg dei første to krusa med dagen sitt drivstoff. Svart kaffe, eller café americano som dei kalla det langs pilegrimsvegen.

Det er vårjamndøger i dag. Med andre ord, i dette døgnet er dagen og natta like lange.
Ein våt dag, og værmeldarane varslar at våt skal den verte. Det skal bøtte ned med regn ut på ettermiddagen og kvelden.
Det vert altså lite som lokkar ein ut denne dagen, anna enn det faste mandagsinnslaget. Kafevitjinga på Fru Svendsen.

I fylgje gamle værteikn skulle været denne dagen, her i midt- og nord-Norge, varsle været heilt fram til jonsok. Med andre ord: vått er det i dag og vått skal det verte i tre månader framover. Så no er det berre å avlyse den varsla kraftkrisa. Skal dette varslet halde seg oppe, vil snart vassmagasina fløyme over. Men denne karen som stundar etter sol og varme får berre tinge seg flybilett til syden snarast råd.

Skrivaren er nett heimkomen frå ein time på treningsstudio der han har drege jarn til muskelane i mage og skuldrar varsla at no var nok for denne gong.
Får tru det er bra for ein gamal kropp, når han tek ut på pilegrimsvegen seinare i år.


Om det vert i mai eller september er ikkje fastsett enno.
September byr på brunsvidde sletter, medan mai nok har både grønt gras og blomar i famn. Slik sett skulle valet vere enkelt, men så er der andre faktorar og som spelar med i valet.

Det er sletta - mesetaen - vest for Castrojeriz som ventar på desse vandrarane i år.
20 mil til Astorga med stort sett eit flatt landskap å gå.
Biletet over syner kva som ventar første vandringsdagen.