Frå Klakegg og sydover var det full vinter med meterhøge brøytekantar ved vegen og snø på hustaka.
På heimturen i går kveld fekk vi vintervegar der vi fredag hadde turr og fin vegbane.
Vel heime låg det 5-10 cm nysnø på markene, men i dag tidleg var den i ferd med å renne vekk, for ute er det plussgrader og regn.
Og ikkje nyttar det å drøyme seg vekk til pilegrimsvegen i Spania heller.
Eg har fylgt med på bloggen ei amerikansk kvinne, Jenny Anderson, som dei ti siste dagane har sprunge frå St. Jean Pied de Port til Santiago de Compostella. I dag kjem ho fram. Omlag 8 mil om dagen har vore distansen, og ho har hatt all slags vær under turen. Snø, sludd, regn og vind, og no våren vest i Galicia.
Sprekt gjort å fullføre desse 80 mila på 10 dagar. Ikkje minst når ho tillegg til dei daglege mila, har slite med ein vond ankel og gnagsår på føtene.
Eg let meg imponere.
Ein annan eg er imponert over er eit av barnebarna i Sogn. Han og ein av kameratane i barnehagen har på eige initiativ sett igong med trening i break - som han kalla det - og held dei fram vert dei reine break dance ekspertane. I tillegg har dei lært seg å stå på hovudet, og å slå bru.
Min yngste bror kunne slå bru, men eg kom aldri i nærleiken av den kunsten - og å stå hovudet, det vart nok berre ein draum for meg.
Men her har dei to smågutane vorte reine ekspertane, og i tillegg har interessa deira smitta over på dei andre borna.
Tøft.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar