Det snøa tett då eg kom heim frå kyrkja i går kveld. Store, og tunge snøflukser.
Då mi kjære kom heim vel ein time seinare, snøa det framleis.
Etter ei natt i draumeland, vakna eg og såg at ute lyste det blått mellom skyene.
Morgonvandringa etter avisa synte og at det hadde ikkje kome noko meir snø gjennom natta. Fara etter mi kjære sine føter sto klare i snøen utanfor døra.
Men landskapet lyste reint og kvitt av nyfallen snø, og på andre sida fjorden byrja fjelltoppane å verte farga av den stigande morgonsola.
Mars er den første vårmånaden, og no ventar eg på at våren skal bryte fram, men jammen kan det vere fagert når mars byr på litt vinter og.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar