Julekrubbe

I min barndomsheim hadde vi ei julekrubbe. Den var enkel i si utforming. Eit bilete trykt på papp, men slik utforma at ved å trekke fram deler av den, vart stallen skapt, med barnet, Maria og Josef inne i, og hyrdingane og vismennene knelande utanfor.
Eg kan enno minnast den vesle guten sin undrande fasinasjon framfor den enkle krubba.

Når eg kom saman med Bodil, og vi stifta vår heim, og borna våre vaks til, fann vi ut at vi måtte ha ei julekrubbe. Den laga Bodil og eg saman. Eg snikra stallen og ho fann små dokker og kledde dei opp.
Det har vore vår julekrubbe frå tidleg på 70-talet.
Dei seinare åra har englehæren ved krubba auka, og nye dyr har vandra inn, til og med ein yak-okse har dukka opp framfor stallen. Det er Bodil som er sjef for utviklinga. Den er kanskje ikkje så stilrein og flott som ei ferdig produsert krubbe, kjøpt i ein butikk. Men ho er vår heim si krubbe.
For våre born trur eg at krubba har vore like viktig som juletreet i markeringa av at no er det jul.
På stykket om inkarnasjonen avslutta eg med eit bilete av vår krubbe.


Det har etter kvart vorte vanleg med julekrubber også i kyrkjene. Krubber i svært ulik utforming.
Men Ørsta kyrkje hadde ikkje noko slikt, så då kyrkjelyden stod som arrangør av ein pilegrimstur til Israel på 90-talet, vedtok soknerådet å løyve midlar til å kjøpe figurar til ei krubbe i Betlehem eller Jerusalem.
Det vart i Jerusalem, midt i gamlebyen.
Guiden vår, ei israelsk gift, dansk kvinne, hjelpte til med å forhandle fram kjøpet. Og så fekk vi figurane; den heilage familien, gjetarar, dyr og vismenn, overlevert i to plastsekkar. To av oss fekk oppgåva å bere dei gjennom gamlebyen fram til bussen utanfor bymuren. Det var ein tung bør og sekkane rivna så smått under vekta, men figurane kom fram utan skade.
For flyturen heim vart dei fordelt utover i koffertane til dei ulike pilegrimane frå Ørsta.

Sidan då har dei hatt sin plass inne i kyrkja ved kvar jul.
Under gudstenestene juleaftan vert den heilage familien, gjetarane og dyra borna inn i prosesjon, og plassert i grotta under preikestolen.
Dei tre vismenne får vente enno ei tid får dei kjem.
Det skjer først på Kristi openberringsdag, Heilag trekongarsdag, første søndag etter nyåret.

Biletet under viser denne krubba, slik ho syner seg i grotta under preikestolen, før vismenne er komne.