Skrivetørke

Det er visst skrivetørke med meg. Det har vorte langt mellom eg er inne og skriv noko i det siste.
Trass i ei flott vintertid. Med lite snømåking og mykje fint vær. Litt for kaldt for meg. Eg likar ikkje så godt kaldt vær lenger. Eg delte nokre ord med ei anna hjarteoperert for litt sida. Ho måtte kle seg betre etterpå, ho og. Og i dag las eg at ein vi kjenner, som og er hjarteoperert, skal selje huset og flytte til Spania og varmare strøk. Vinteren var ikkje god lenger for han, så eg er tydleg vis ikkje åleine om å mislike kulden. Men trass i det har vinteren så langt vore flott på våre kantar. Eg les at i nord-Irland snøar dei ned, og på pilegrimsvegen ved Pyreneane har vinteren og vore snørik. Opp mot to meter snø i Roncevalles. Så eg skal ikkje klage, men no kjem snart våren med grønkande tre og marker, og blomar alle vegne. Då er det vel å ta opp tonen til "Du vår med ljose dagar, med lengting liv og song.. osv.-"
Vi to var nokre dagar i Sogn, men no skal vi feire påskedagane i heimegrenda med gudstenester og heimekos på terassen. Om sola kjem att, for i dag snøar det igjen.
Og så vart eg beden om å gjere ei teneste i Austefjorden over påske, og då var det berre å lese ferdig boka eg kjøpte i Sogn, så eg kunne byrje å tenkje ut kva eg skal seie til preiketeksta den søndagen,
Eg tykkjer ikkje dei er så enkle alltid desse preiketekstene. Heller ikkje dei som innheld kjerneord alle har eit forhold til. Det er ikkje alltid så lett å finne nye innfallsvinklar til det kjende, og eg er ikkje så glad i ukens klipprunde eller jorting på gamal mat. Men eg har nokre dagar på meg enno, så det opnar seg vel ein veg etter kvart. Får eg vone.