Panteon de los Reyes de Leon

Vi er byrjinga av 1000-talet. I kongeriket Leon sit kong Fernando I, ein stor krigar og ein djupt relegiøs mann. Det mauriske imperiet på den spanske halvøy har vorte splitta i mange smårike, og har mist krafta si. Leon og Castilla som no er sameinte i eit kongedøme, herjar sør i Extramadura. Til slutt må herskaren i Sevilla be om fred. Men han har lite gull å betale for freden med, og Fernando krev relikviar i staden, og får beina etter San Isidoro.
Den 21.desember 1063 kjem San Isidoro til Leon og vert motteken med ein storslegen seremoni.
I Leon var der etter det muslimske raidet i 988 som la byen i ruinar, bygt ei lita kyrkje vigd til Johannes døyparen. Så kom leivningane etter San Pelayo til byen, og kyrkja vart utvida og revigsla til han.
Men så kjem San Isidoro, og kyrkja vert på nytt utvida og får forma til ein basilika. Og igjen vert den revigsla, denne gongen til San Isidoro.
Tett ved ligg kongeborga, og kva er meir naturleg for ei kongeætt med ambisjonar, enn at når dei har ein så stor heilag mann i sin nærleik, så må de sjølve få sin kvilestad saman med han. Vegg i vegg med basilikaen bygger dei sin eigen gravkrypt. Eit kongeleg Pantheon for kongeætta i Leon.
Det var ei oppleving å kome inn der. Vi kjem først ned i ei søylehall, og ved sida av denne halla ligg gravkryptene med fleire dekorerte sarkofag for dei som kviler her. Men det er søylehalla som får det meste av vår tid der inne. Fagert dekorert som den er med bibelske motiv malt på kvelvingane over oss. Men der er og bilete som syner dagleglivet på den tida.
Sidan det ikkje var lov å nytte eige kamera, har eg lånt nokre bilete frå verdsveven for å gi eit litt inntrykk frå denne kongelege Pantheon I Leon.

Søylehalla

Kristus med evangelistane rundt

Eit av kvelva

 

Der var og nokre bilete som viste kva arbeid som høyrde dei ulike mpnadane til. Her er august med kornskurd, september med tresking, oktober med druesanking, oktober med eikenøtter, november med slakting og desember med koking av grisen.