Jau, han er der berre eg veit kvar eg skal sjå etter han. Det visste eg ikkje då eg var der i mai i 2011.
Forfattaren av ei bok om kunst, kultur og soge etter pilegrimsvegen, seier ein bør ha med seg ein liten kikkert i sekken når ein går caminoen. Eg hadde ikkje det, men eg såg fort at det hadde vore eit lite must å ha. Der er mange små detaljar ein misser både inne og ute, både på kyrkjer og katedralar. til dømes på dei store alterveggane og på små bygningsdetaljar høgt oppe.
Der er to portar inn i basilikaen, over den eldste som er kalla Lammet sin port, Puerta del Cordero, sit der øverst oppe ein rytter til hest.
Då vi var der var fasaden rundt porten, og plassen framfor, under arbeid, og godt gjerda inne, men eg fann eit hol så eg kunne sjå inn. No les eg at det arbeidet er flytta over til den andre porten inn til baslikaen.
Ein noko fredlegare ryttar enn Matamoros.
Der står han med sin biskopstav i handa, og eine handa lyft til velsigning.
Ved sida hans er der ein mindre skikkelse med kniv i handa.
Basilikaen har vorte skadd nokre gongen i tid, både av krig og elde, noko som har ført til at den har hatt trong for vøling.
Under ei av desse vølingane har denne vesle karen med kniv hamna på feil side av porten.
Han høyrer saman med San Pelayo som står på andre sida av porten. Pelayo som kyrkja var tileigna før Isidoro kom inn i biletet. Den unge Pelayo miste livet i Cordoba. Der vart han ein martyr for si tru. Og kva var årsaka til at han miste livet?
Han vart fanga i Pamplona under eit muslimsk raid nordover og førd syd til Cordoba. Kalifen ville ha han til å avsverge si kristne tru ved å gi opp sin sølibatlovnad og vere seksuelt aktiv med ei kvinne. Han nekta, og det enda med at han vart lemlesta til døde med jarntenger. Hans døde lekam vart så kasta ut på bredden av elva Guadalquivir 26.juni i 926..
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar