Livsens brød

Det er morgon i Kapernaum. Dagen før hadde Jesus og læresveinane vore på andre sida av Genesaretsjøen saman med mykje folk.  Der hadde han metta femtusen med fem byggbrød og to fiskar. Det var mange som denne dagen hadde vore der og leita etter han, men då dei ikkje fann han, kom dei over til Kapernaum og fann han der.

I samtalen mellom Jesus og folket i Kapernaum finn eg mitt neste punkt på den  raude tråden om det usyrde brødet.

I kap 6 skildrar Johannes møtet mellom folket og Jesus den dagen.

Eg flyttar meg eit stykke ut i samtalen mellom dei.

Dei seier ; 

Fedrene våre åt manna i øydemarka, som skrive står. Brød frå himmelen gav han dei å ete. 

Jesus svara: 

Sanneleg, det seier eg dykk. Moses gav dykk ikkje brødet frå  himmelen. Det er Far min som gjev dykk det sanne brødet frå himmelen. Guds brød er det brødet som kjem ned frå himmelen og gir verda liv. 

Då sa dei,; 

Herre gi oss altid det brødet.

Jesus svara:

Eg er livsens brød. Den som kjem til meg skal ikkje svelta, og den som trur på meg skal aldri tyrsta.

Ordskiftet held fram mellom dei. Så seier Jesus noko seinare: 

Eg er det levande brødet som har kome ned frå himmelen.

Då er eg komen til ende på min raude tråd om det usyrde brødet, og det har vore ei stigning. Frå det usyra brødet i Egypt, til den gudsende mannaen i øydemarka, og til slutt han som seier om seg sjølv i Kapernaum at han er det sanne, gudsende , levande brødet. Brødet som gir liv.

Nei, ikkje heilt over endå, eit par punkt står enno att før eg rundar av mine tankar om det usyrde brødet. Og dei høyrer det usyrde brødet sin fest til.