Heldige eg.

Tredje søndag i advent. Endå ei veke er lagra ein stad i minnebanken.

Ho kom med våt og tung snø natt til mandag, men heldigvis ikkje store mengder. Berre omlag 10 cm. Nok til at eg måtte starte snøfresen for første gong denne vinteren. Men så fekk vi ei fin veke vidare med austavind utan meir nedbør, og med temperatur nokre grader under nullen.

I går forlet sola våre vindauge for dette året. Og ho sa takk for seg med eit glødande lysshow nokre minutt, før alt slokna av mot kveld og natt.

Då er han der tanken på kor priviligert eg er.
Eg som dagleg får oppleve å bu i same hus som små borneborn. Det er berre ei trapp som skil dei frå meg, og det hender rett ofte at dei to "beste" i kjellaren får besøk. Kjekt å få fylgje med i dagane deira. Og kanskje er det kjekt for dei små og. " Ein farfar skulle alle ha", er det ikkje slik han syng Odd Nordstoga.
Berre synd at det vert litt for skjeldan eg får sjå resten av den yngste delen av familien, dei som bur timar med bil nord og sør for oss. Skulle så gjerne hatt same nære kontakta med dei og foreldra deira.