Då mi kjære og eg kom til Solevågen seint søndag kveld.
På veg heim, med tankane fulle av inntrykk frå dei siste dagane.
Stod der ein regnboge spent over Hjørundfjordfjella.
Som eit teikn.
Eit teikn om ei annaleis framtid.
Eit teikn om håp.
At orda som har vorte gjentekne gong etter gong desse dagane skal verte røyndom i folket vårt.
At det vonde skal verte møtt med kjærleik og omsorg for kvarandre.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar