Urnes stavkyrkje

Det er 20 år sidag vi tok ferga over frå Solvorn og til Ornes på andre sida av Lustrafjorden.

Det var stavkyrkja som lokka då og, men då var den stengd så eg måtte vere nøgd med å gå rundt den.

Men i dag streva eg meg ikkje opp bakkane til fånyttes, med kjøpt bilett var det berre å vente på at omvisinga skulle byrje.

Og ventetida nytta eg til ein tur rundt kyrkja. 

På nordsida finn ein dei utskorne veggstolpane, mellom dei og dei to som omkransar ei gamal dør. Dei er kjende som Urnesportalen. No er nokre treskjærar i gang med å skjære ein kopi av den  og dei skal bruke same slag verktøy som vart nytta då stolpane vart skorne for 1200 år sidan.

Kyrkja er datert til 1100-talet men der har vore kyrkjer tidlegare, og dei meiner portstolpane har vore i ei tidlegare kyrkje.

For meg er det alltid spanande å stige over

 dørstokken i ei kyrkje eg aldri har vore i før, og det gjeld i høg grad slike gamle kyrkjer.

Det er alltid mykje å sjå, men her får eg avgrense meg og overlate til seinare vitjarar å få lov å sjå når dei eingong trer over den nedslitne dørstokken og inn i kyrkja.

Men la meg ta med kavelerigruppa høgt oppe over kordøra.

Alterpartiet med den gamle biskopstolen, den biskopen fekk nytte når han var i kyrkja.

Og eit nærbilete av alteret.

Der er mykje, mykje meir for nyfikne auge.

Lat meg legge til kyrkja er ikkje berre eit museum, ho er soknekyrkje for Ornes sokn i Luster kommune.