Men den var stengd. Berre open etter tinging av visningstid. Prøvde å ringe men fekk ikkje kontakt, så var det berre å ta ein rusletur i gatene ned mot kaia. Det var å sjå til tydelegvis ein populær stad i å vitje etter kor mykje bilar og folk det var i dei trange gatene.
Gjorde ei ny prøve på å få kontakt med omvisar, og denne gongen lukkast det, men vi måtte vente ein time først. Det gråna til med regn lenger inne i fjorden men vi slapp unna enn så lenge.
Så kom omvisaren og slepte oss inn, men ventetida var ikkje over.
Det var og nokre frå Texas som hadde tinga omvising og for store og tunge menn trengs det litt tid å gå bratte bakkar, men etter ein god halvtime var jenta klar til å byrje på fortellinga si.
I det som var den opphavlege stavkyrkja var veggane og taket dekorert i ein naivistisk stil med stjerner, ei sol og ein månrskalk, og englar og dansande figurar i taket, og stiliserte blomster på veggane. Det har nok vore ein bygdekunstnar på 1600- talet som hadde fått frie hender.
Koret, tårnet og våpenhuset var tilbygd på 1600-talet.
Alterbiletet viste den krossfeste, og over korveggen såg vi den oppstadne verte lyft opp mellom skyene.
Medan vi var i kyrkja kom skybrotet over Undredal, så vi fekk ei god bløyte på veg til bilen. Diverre hadde ventinga og vitjinga i kyrkja teke meir tid enn rekna med, så no var tida knapp for å nå siste punktet på ferda vår for dagen. Ei olsokgudstenste i den gamle stavkyrkja på Borgund i Lærdal.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar