Og då får eg flytte meg over på høgresida. Til helvete der Satan er herre. Der er tympanumet delt i tre deler
Det er no-tidsplanet som er delt i to. Eit nærast Kristus, og eit heilt borte under bogen.
Og sidan frankarkongar og kyrkjelege hovdingar var med i rekkja på venstre sida av Kristus, så finn vi og slike menn på den høgre sida. Men her er det ikkje frankarane som er med, men Henrik 4, og sonen hans Henrik 5 . To tysk-romerske keisarar som har hamna hjå demonane. Henrik 4 er kjend i soga gjennom sin strid med paven omkring kven som hadde rett til å utpeike biskopane i kyrkja. Noko som enda med at keisaren måtte krype til korset og så i snø og kulde utanfor borga Canossa for få att paven sin nåde. Han hadde og utnemnt eit par antipavar i striden. Dei er og å finne hjå demonane.
Heilt borte ved bogen finn vi mellom anna Lillith. Den kvinna som Gud først skapte til å vere Adam si kvinne. I fylgje gamle legender. Her vert ho avkledd sin vakre bunad, og dømd til evig fortaping.
Saman med Satan finn vi fleire ulike mennesketyper. Her er den pengekjære, med pengesekken rundt halsen. Soldaten som har utført vold. Løgnaren, avgudsdyrkaren og kvinna som har brote ekteskapet. Og fylgjene av brota er ikkje gode. Det er alt frå at tunger vert skorne av, til å verte rista over elden.
Etter å ha sett på bileta på veggen, skjønar eg meir av middelalderdiktet Draumkvedet si skildring av domen.
Det var sankte såle-Mikkjel, hans bles i luren lange:
"Og no sko alle såline fram fyr domen gange!"
Men då skolv dei synde-såline, som ospelauv for vinde,
og kvor den, kvor den sål der var, ho gret fyr syndine sine.
Og så fortel Olav Åsteson om kven han såg i rekkja av sjeler.
Mitt i tympanumet sitt grunnplan ser vi domen falle. Erkengelen Mikael veg dei avsovna sjelene sine gjerningar på skålvekt, og bikkar skåla ned på Paradis-sida, då hamnar sjela der. Mot han sit ein demon og prøver å få skålvekta til å bikke mot seg, og han prøver seg med eit tjuvtriks. Ein finger på skåla.
Og Draumkvdet held fram slik:
Og det var sankte såle-Mikkjel. han vog i skåle-vikt;
så vog han alle synde-såline bort til Jesum Krist.
Under ser vi ein annan demon, det er Charon, som med klubbe jagar sjeler inn i gapet til Cerberus. Men han greier ikkje å ha full kontroll. Bak Charon sin rygg bergar ein engel ei sjel over til Paradis.
Charon og Cerberus er frå gresk mytologi. Charon er fergemannen som fraktar sjelene over elva Styx til dødsriket, og Cerberus er ein trehovuda hund som vaktar portane til det same riket.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar