Drama i stein (3)

 Når eg står og ser opp på tympanumet, ser eg at det er delt i tre deler. Det minste er det øvre feltet, heilt oppe under bogen. Så er der eit midtfelt og eit nedre felt. Og under kvar av dei er der ei linje med skrift. Det ser ut som eit hus med tre etasjer eller tre plan. Det største feltet er midtfeltet, medan det nedre er litt mindre i høgd. Og desse felta er viktige for å skjøne kva tympanumet vil forelje tilskodaren.
Det fortel først om tre tidsbolkar.

Det øvre feltet handlar om noko som framleis er framtid. Det er den framtida englane som held firmamentet ventar på. Då dei får ordre om å rulle himmelen saman som ein bokrull. Den dagen den andre domen vil kome, og Han som sit sentralt i tympanumet seier; "Sjå eg gjer alle ting nye," og eva bryt fram. Men det er som sagt, enno framtid,  og tympanumet fortel ikkje mykje meir om den.

 Det nedre feltet derimot fortel om det som var. Det handlar om fortida, og dei som er der, i dødsriket. Då må midtfeltet handle om notida og dei som lever i den. Både for dei som levde då tympanumet vart skapt. Og for oss som lever i vår tid. Ja, for alle som kjem til å leve i si NO-tid.

 Men dei to store felta, fortid og notid, vert og delt i eit felt til venstre, og eit til høgre, og det desse to felta fortel er to heilt ulike fortellingar.
Feltet til venstre, det over her, er prega av fred, ro og harmoni.

Medan det til høgre si fortelling er heilt motsett, Der er er det redsle, gru og fortviling som rår. Og der er det ikkje englar, men mengder av demonar.
Den nedste delen er Tartarus (tartar, tyrkar) fortel teksta. Slik vart det kalla på 1100-talet då tyrkarane var den store skrekken. I dag kallar vi det helst Helvete. Og det utan at det  skremer oss så mykje. Hovedpersonen der sit midt i sitt rike.
Motparten er den nedre venstre delen der freden råder. Det er dei himmelske salar, Paradis.

Der er mange linkar til Bibelen sine ord i desse bileta. Både i ord og likningar frå Jesus, men og mange andre. Ei som særleg fell meg i hug når eg ser på typanumet, er likninga frå Matteus 25 om domens dag, då menneska vert dømde etter sine gjerningar. Nokre går til høgre, inn i dødsriket sine salar, medan andre går til venstre.
Og eg trur at det er den dagen tympanumet si fortelling byrjar. Men først må hovedpersonane presenterast.