Vi hadde vandra frå oss dette første året og var komne fram til Conques. Ein pitoresk liten by i ei dalside, vest i fjella vi hadde gått gjennom. Eg visste ingen ting om den då eg kom dit, men den viste seg å vere ein viktig by på pilegrimsvegen. I tillegg til at den sjølv var eit pilegrimsmål ved relikvia etter ei lita martyrjente, St. Foy. Som munkane rett nok hadde stole frå ein annan by, Agen, langt attende i tida.
Den store kyrkja var sjølvsagt vigd til henne, og over porten inn i kyrkja la eg for første gong merke til det som er kalla eit tympanum. Ei billedfrise.
Eg hadde nok gått forbi mange andre tympanum tidlegare dette året, men dei var då utanfor mi interesse, og eg hadde ikkje festa meg ved dei.
Dette skal vere det best bevarte tympanumet i Frankrike. Om kvelden, i mørkret, tok presten kyrkjelyden med ut på torget i front av kyrkja, og fortalde om kva dei såg oppe over dørene. Det var ei levande fortelling som tilhøyrarne var heilt med i. Der var bådde lått og respons på presten sine ord. Diverre så fekk eg ikkje med meg ei einaste ord, då alt som vart sagt var på fransk. Men der og då, oppdaga eg kva eit tympanum var, og det vekte mi interesse for desse veggbileta som nokre gamle kyrkjer er smykka med.
Dei var ein del av biletbibelen for dåtida sine menneske. Men kva såg dei? Eg vil gå litt nærare bileta neste gong eg skriv på sida mi.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar