På heimveg køyrer vi gjennom Fjærland.
Det er regn i lufta, og over den gråkvite elva ligg det lett skodde.
Framom Bøyafjellstølen, stoggar eg på vegkanten, og vasar meg over blaut myr ned til elva.
Borte i regndisen heng Bøyabreen ned fjellsida.
Han går ikkje lenger i eit brefall ned til brevatnet ved fjellfoten.
Opninga har vorte stor no på ettersommaren.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar