Blåne bak blåne

Blåne bak blåne.
Rygg bak rygg.

Undrer meg på hva jeg får å se
over de høye fjelle?
Øyet møter nok bare sne.
Rundt omkring står det grønne tre,
ville så gjerne over;-
tro, når det reisen vover?

let Bjørnstjerne Bjørnson Arne synge i boka med same namn.

Jau visst kan ein undre seg på kva det er der, bak dei høge fjell.
Så kjem ein ut og får sjå at der er ikkje berre snø. Der kan vere både vent og rikt på opplevingar.
Men likevel så er det her eg hører heime,
Her mellom dei høge fjell.
Sjølv om det til tider både regnar og bles surt.
Når sola strålar ned frå ein høg himmel. Då er alt anna gløymt.
Då finst det ikkje fagrare stad på jord enn her i dette våte vestland.