Etter at eg fleire gonger i sommar har vore plaga av dårleg pust i motbakkar, kom eg til at her trongst det støttespelarar som kunne få meg opp frå sofaen og ut på trimtur.
Det vart ei av døtrene og hennar make som tok på seg oppgåva.
Tre kveldar har eg gjort forsøk på å nå opp til tredje vasshus, på vegen mot Skåla.
Dei to første kveldane kom eg meg ikkje lenger enn til vassmagasinet nedst i Skålavegen.
Men i kveld kom eg meg opp.
Provet er dette biletet som syner meg og min svigerson sitjande ved målet, med bygda liggande under oss.
Det kosta både sveitte og tung pust å kome dit opp, men eg er litt kry av å ha greidd det på omlag ein time heimanfrå.
Vel vitande om at dei raskaste spring Saudehornet rett opp på kortare tid enn det, og opp dit eg kom, er det berre omlag 400 høgdemeter. Ikkje 1303 som er høgda opp på Saudehornet..
Sist eg var der var i august for fem år sidan. Då gjekk eg til tops på Saudehornet.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar