Ikkje eit ord på nesten 10 dagar.
Skam deg, vandrar! Slikt gjer ein ikkje overfor trufaste lesarar.
Har du mangla intiativ? Eller er det stofftørke?
Du kunne då ha skrive om dei to små gledene i etasjen over. Eller den kvite ulldotthunden de har hatt i pensjon i 14 dagar.
Eller dei av storfamilien som drog på Danmarkstur.
Nei, dei emna har eg reservert til det private familieområdet.
Vel, eit bilete tek eg med. Av 2-åringen som fylgjer intenst med i kva 5-åringen gjer. Her gjeld det å fylgje med, for her er det kunnskap å hente.Været då?
Det er ikkje mykje å skrive om, det heller. Det har vore ein dag sol, og neste dag regn. Som på bilete over. Sola vert jaga bort av komande uvær.
Men etter nokre spørsmål om eg har slutta å skrive, så bryt eg eg summarstilla.
Og det vert med førebuingane til året / hausten si store utfordring.
Vandringa vidare mot Santiago de Compostela.
Biletet er henta frå Aftenposten.Etter nokre førebuingsmøte er planen for året si vandring lagt. Det vert 14 vandringsdagar på +/- 20 km dagen. Totalt 26,5 mil.
I tillegg kjem 1 kviledag og 1 dag nokre mil sørover frå Burgos til byen Covarrubias, der dotter til kong Håkon Håkonson ligg gravlagd.(Sjå bilete)
Og så, endå eit par mil mot sør for å høyre vakkar gregoriansk munkesong i eit kloster i Santo Domingo de Silos. Den dagen kviler vi føtene og brukar buss.
Flybillettar til og frå Spania er ordna.
Og så langt det har vore råd, har vi også fått tinga oss overnattingplassar. Noko som kan vise seg vere eit stort pluss i eit heilagt år der tusen på tusen er på vandring mot Santiago de Compostela.
Å sove ute under bruer, eller på parkbenkar, er ikkje det mest freistande for "gamalt folk". I alle fall ikkje om det regnar.
Tida nærmar seg. Ikkje mange vekene att.
Det er ikkje fritt at spenninga og forventinga er stigande.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar