fredag 4. september 2009

Etter operasjonen

Torsdag er borte. Eg har lege på intensiv etter operasjonen

Fredag er er eg overførd til overvåkning.
Når eg dukkar fram frå tåkeheimen ser eg Bodil ved senga. Men snart glir eg bort att.
Men kvar gong eg eg dukkar at opp att, sit ho ved senga og vi får veksle nokre få ord får eg på nytt glir bort att.

Laurdag er eg komen på rom igjen saman med kameraten frå Rindal. Han er alt oppe og går. Eg kjenner meg i overraskande god form sjølv og. Eit press over bringa der beinet er surra saman med ståltråd kjenner eg. Men heldigvis, lite slim i lungene så eg slepp undan dei såraste hostekulene.
Prøver meg opp og gå utover dagen, både til måltida og til litt sosialt samvær.

Kvinna frå Oppdal har fått utsett operasjonen. Kanskje er det eg som er årsaka. Eg misste ein del blod under ingrepet.

Eg vaknar etter nokre timars søvn, men natta er enno lang. Ute, i eit nabohus er det full fest. Eg må ha nok å sovne inn igjen på, her eg ligg flat ryggen.
Eg får ein vival.
Det er uvær over Trondheim denne natta, Mykje vind og slagregn.
Det vert uvær hos meg og. Snart er treet utanfor glaset dekt av snø. Snø. det er då ikkje september enno? Eg må fram og sjå. Men nei, bilane og gata er snølaus. Så fer eg vidare. Afrika er ikkje langt borte, så rullar vandringa frå i summar fram.
Samstundes dukkar hendingar frå livet opp. Og treet utanfor glast skiftar stadig farge, frå grønt til gult, kvitt og gyllentbrunt. Og i bakgrunnen stemmene, lydane, musikken frå festen i nabohuset.
Ut på morgon stilnar det av. Eg opnar augene. Ser meg undrande rundt. Kvar er eg? Kva gjer eg her i dette framande romet, i denne framande senga?

God morgen. Har du sove godt? høyrer eg frå nabosenga.
Nei, eg kan ikkje sei det. Hadde eg hugsa alt frå i natt, så hadde eg hatt stoff til ein heil, dramtisk roman. Men heldigvis. Det meste vert raskt borte.


Så er søndagen igang med si rytme. Nattsøster står i døra og spør korleis vi har det. Så er det medisin, blodtrykk og puls. Alt er normalt, slik det har vore heile tida.
Søndagen sig roleg framover. Søv litt. Ruslar litt, pratar litt med dei andre oppegåande. Kjenner meg overraskande sprek.
Og i morgon skal eg attende til Volda.

Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar