Endeleg lysna det av dag, den heller lange natta i Ordes tok ein ende. Denne gongen let vi gater i Ordes vere i fred for oss, vinka farvel til kyrkja og tinga oss drosje attende til pilegrimsvegen.
I roleg tempo vandra vi vidare gjennom bygdene mot neste stogg, Sigüeiro.Vegen var omlagd eit par stader. Eit stykke gjennom ein koseleg landsby var borte, istaden vart vi førde rundt eit større industriområde, noko som etter mi meining ikkje var eit pluss for opplevinga av etappa.
Seinare vart vi atter førde bort frå der vi vandra sist. denne gongen kom vi inn i eit skogholt som var reint spøkelsesaktig. det bar visst namnet av å vere ein hekseskog. Det stykket var eit pluss då det førde oss bort frå ein trafikert veg.
Så, på ein bakketopp ved eit industriområde, dukka Sigüeiro opp nokre kilometer lenger framme. Vi hadde god tid så vi rasta der og let andre pilegrimar gå føre oss. Ein hund hadde vore vår fylgjesvein i lengre tid, men då vi held fram mot byen, greidde vi å stanse vårt firbeinte fylgje.
Inne i byen leitte vi oss fram til vårt hospits, eit nytt og moderne på elvebredden. Der hadde vi ein roleg ettermiddag og kveld. Klar for siste stykket fram til Santiago.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar