...vandrar, vegane fell så vide...: Endeleg snø

søndag 22. januar 2012

Endeleg snø

Det er laurdag og pappa er fri. Og ute er det endeleg kome snø.

Og då må storebror Isak ut, og pappa vert med.

Pappa rullar store snøballar. Isak prøver kreftene han og, men vert for veik, endå. Men berre vent.

Pappa legg snøball til snøball, og så står snøhesten der. Og ein stolt og glad liten ryttar rid avgarde.

Men veslebror Aron ville ikkje ut i den kalde snøen. Han ville heller sitje ved kjøkenglaset og sjå på.

Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar

Pilegrim på Jakobsvegen

Denne bloggen starta eg for å fortelje om pilegrimsvandringa eg var med på etter Jakobsvegen. Frå Le Puy en Velay i Frankrike til Santiago de Compostela i Spania. Ei strekning på 1535 km.
Vi vandra nokre kilometer kvart år frå 2007 til 2012.
Seinare har vi og vandre andre vegar i Spania fram til 2018. då kom Coronaen og stengde høvet til å gå meir. Fortellingane om vandringa finn ein under etikettane. For Frankrike: Via Podiensis 2007 - 2009. For Spania: Camino Frances 2010 - 2012. Seinare kjem Camino de San Olav, Camino inglesh, Camino primitivo. "Eg såg"og "Vandrartankar"har og ein del i tilknyting til vandringane desse åra.
Den vidfarne er eit gamalt ord, eg har stundom undra meg på om eg torer kalle meg det, 18 land har eg så langt vore i. Eg har og ein blogg under namnet: "Under solefallselden". Der skriv eg meir om dei små tinga eg møter i dagane mine her og no.

Ein som ikkje ser nokon likskap mellom seg sjølv og sin uven, og som trur at all vondskap er i den andre og ingenting i seg sjølv, er tragisk nok utlevert til å likne sin uven.
Men ein som som i sin uven kjenner att det vonde i seg sjølv, er verkeleg ulik.
Ved å nekte å sjå likskapen, forsterkar vi den.
Ved å vedkjenne oss den, minkar vi den.
Tzvetan Todorov

"Korleis kan du sei: Bror, lat meg ta flisa ut av auget ditt, du som ikkje ser bjelken i ditt eige auga. Ta først bjelken ut av ditt eige auga. Då ser du klårt og kan ta flisa ut frå auget til bror din."
Ev. Lukas 6,42