På denne datoen i fjor var det slik. Fullmånelys kveld. Snø. Og bikkjekaldt.
Då feira mi kjære og eg nyåret i Sogn. I Kaupanger.
Kvelden før hadde eg vore på Sogn folkemuseum for å prøve å få til nokre bilete av dei gamle tuna i lyset frå fullmånen, og med marka dekt av glitrande snø.
Med stivfrosne fingrar og tær måtte eg, før eg var heilt nøgd, søkje inn at i ovnvarmen. Ute var det då nærpå 20 kuldegrader.
Men denne kvelden, for eit år sidan, lokka fullmånen meg ut i kulden endå ein gong.
Denne gongen var det den gamle stavkyrkja som drog meg ut.
Slik var det i fjor. Snøen kom alt i november og vart liggande til våren løyste han av. Og vinteren var så kald at eg ymta frampå om at den varsla klimaendringa var avlyst.
Men det var i fjor.
I år har vi nesten ikkje hatt snø på marka, og knapt nok nokre få kuldegrader.
I dag har gradstokken vist pluss 7,5 på det meste.
I tillegg fekk vi oppleve at juleorkanen for over oss juledagsnatt.
Så på desse to jule og nyårshelgane har vi fått oppleve at det eine året er ikkje det andre likt.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar