Det var andre gongen vi tre gjekk den engelske ruta sør til Santiago., og den byrjar med å vandre langs den lange fjorden som går inn i landet frå Ferrol. Det er fleire små byar på vegen langs fjorden, og ein av dei er Betanzos. Eg hadde på ei internettside lest noko av ein mann som skrytte av den gode tortillaen dei hadde der i byen. Den var ulik alle andre og det fanst ikkje maken skreiv han, så den hadde eg eit sterkt ynskje om smake.
Det var festivitas i byen då vi kom dit så det var mykje folk samla. Det krydde av dei sentrum, særleg på og rundt det store torget der det var samla mest alt av motorsyklar i regionen. Derfor hadde vi litt problem med å finne ein bar der det var råd å kome inn, men nede i ei lita sidegata lukkast det. Kva vi skulle ha? Sjølvsagt den lokale varianten av totilla så det tinga vi.
Så kom den på bordet. Den såg litt annleis ut en det vi var van med. Den såg ikkje ut for å vere heilt gjennomsteikt så då vi opna den den flaut eggegulen ut over tallerkenen. Mine to medvandrarar var litt tvilande til dette slaget av tortilla så dei var nøgde med berre eit stykke kvar, til meir vart det på meg. Eg forlet i allefall bordet mett, men er litt meir usikker på dei andre to.
Kor den smakt? den var god, men det vert nok einaste gongen eg tingar den. Likevel.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar