Å desse fagre, men akk så korte morgonstundene. Det er som å sjå inn i ei anna verd. Då han som sit på truna reiser seg og seier:" No er tida koma då det gamle skal rullast bort som eit klede, og eg skaper alt på nytt." Ei verd der alt det vonde som vi opplever rundt oss er borte, og der det finst inga tåre meir.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar