Tauro

Vi var to par her heimanfrå som ved eit tilfelle hadde hamna på same hotell, oppe på fjellryggen mellom Puerto Rico på eine sida, og Amadores på andre sida. Og når det vart slik, vart det og naturleg at vi heldt mykje saman, Også når vi tok turar utanfor hotellet og bassengkanten. Sidan hotellet låg oppe på ein ås, gjekk vi ein dag vidare bortover åsen, rundt Amadoresdalen og ut på åsryggen mellom Amadores og Taurodalen i vest. Her, ute på pynten, med stranda og havet rett under oss, hadde vi godt utsyn mot Playa del Cura under hotella i fjellsida, og Playa del Tauro der brenningane bryt mot stranda. Innanfor stranda låg ei lita husklynge av enklare hus på ei elles tom flate mellom bilvegen og stranda.

Bak Playa del Taro går der ein liten dal inn mellom fjella. Og der har dei som likar golf sitt paradis. Det vart sagt at det var ikkje lett å kome ned frå fjella der då alt var innegjerda, og inn på dei grøne golfslettene var det ikkje lov å kome for uvedkomande.

Eg stod ein dag på neset vest for Amadores og såg utover mot Tauro-området. Punta del Tablero heiter staden.Ein flat, sandet, stad, Kanskje det derfor den er kalla tablero som tyder flate eller bord. Men ein dag seinare tok vi mennene turen frå Punto del Tablero til Taurostranda og vidare til Curastranda og heilt til vegen enda i klippene vest for hotella. Taurostranda viste seg å vere steinet, og i dei enkle husa innanfor var det dei lokale som heldt til med sine små grønsakhagar. Men bortanfor bergrabben som delta Cura frå Tauro var det køyrt til fin sand på stranda. Og rundt den var det turistane som rådde grunnen. Bak Curostranda og hotella skyt den lange Taurodalen seg inn mellom fjella.