Så kom det endå ein smak av vinter, men det er kanskje ikkje anna å vente no som vi er komne midt ut i november.
Jon Fosse skriv om den aldrande Asle at han ofte sit i stolen sin innfor vindauget og ser utover fjorden. Ein fjord som stadig skifter fargar og let, alt etter vær og vind.
Der kjenner eg meg att. Eg har og min stol innfor vindauget der eg ser ut mot fjord og fjell , og den stadig skiftande himmelen over.
I dag er den grå og uværstung. Og det ligg kvite hagl på tregolvet utanfor døra.
Men det er ikkje livlaust utanfor glaset. Eg har mykje besøk av småfuglar, mest meiser, men også andre arter vitjar mine to foringsplassar.
Det er triveleg å fylgje med fuglelivet så nær innpå glaset.Det kortar på dagane.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar