Vi kan i våre dagar kjennast litt motlause som truande. Det synest som om Kristustrua er inne i ein motbakke i folket vårt, ja i vår verdsdel. Men sola som bryt gjennom dei mørke skyene fortel om noko anna enn motløyse. Dei fortel at Kristus lever og at han har framtida i si hand. Så miss ikkje motet om du ser berre mørke skyer no. Ein dag skal skylaget revne for Anden og Gudsrikets vår.
I tru under himmelens skyer har fedrane hausta og sådd. Og fram gjennom bygder og byar har kallet og vekkinga nådd......
I tru under himmelens skyer vi vandrar i fedranes spor og ventar blant alle som lyder, ein Ande og Gudsrikets vår. .......
I tru under himmelens skyer vi skodar den skimrande strand, i håpet som stendig fornyar vår lovsong i jordlivets land. Kring trona skal vi syngje ein gong i Faders hus, ein song om om Gud og Lammet, lik store elvar brus.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar