den fyrste blom i år,
der like inn på snøen
i sine tronge kår.
Ho står i kvite klede
så fager som ei brud.
Sjå henne vel i auga,
då har du skoda Gud.
Eit bod frå himmerike,
ein fatig liten svein.
Som helsar frå Gud Fader.
Du er min perlestein.
Min Gud, du ser mitt hjarta,
og all min vesaldom,
kled sjela i din nåde.
Så kvit som denne blom.
Ander Hovden.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar