Ein sommar er over. No skriv vi september. Langt borte, på andre sida av den skogkledde åsen på Sekken ser eg nakne fjell. Det er fjella over Vågstranda syd om fjorden.
Det har nok ikkje vore den mest nedbørsrike sommaren, og kanskje og litt i kjølegaste laget. Eg kunne nok tenkt meg i snitt nokre grader varmare, men ein får ta det ein får når ein har busett seg her aust om Stad. Me har i alle fall slept unna dei store vassmengdene som dalstrøka aust om fjella fekk denne sommaren.
Det ligg mørke skyer over fjella i sør i dag, det er regn i lufta.
Det er ikkje mange snøflekkane att i toppane trass i ein litt kjøleg sommar, men snart vil dei nok få det første kvite sløret av snø på seg. Eit slør som fortel om at no er hausten komen, og eit varsel om at ein komande vinter er på veg. Måtte den dryge lenge enno før bygdene nede ved fjorden er dekte av vinteren si kvite dyne.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar