Nokre ord om Gud

Ei vandring kan gå føre seg på mange måtar. Ikkje berre ved å gå på føtene, men og ved å vandre i synsmåtar, tankar og utvikling som menneske. Når eg ser attende på livet mitt, så ser eg at den vegen eg har vandra i livet mitt, har endra meg og mine tankar om dei store tinga i livet. Og eg har vorte mindre fastlåst enn eg var i yngre år om korleis eg tenkjer som Kristustruande, og om kven Gud er, og kva bilete eg har av "Han". Mine tankar i dag om det er at eg ser, og skjønar, berre små bitar av det store bilete som Bibelen gir oss av Gud, Kristus og forsoninga. Og det eg ikkje fattar, det overlet eg til trua, og tiltrua til Guds handlingar i meg og gjennom meg.  Men for å ha noko handfast å halde meg til i mitt liv, har eg Kristus, Messias, som gir meg eit bilete av kven Gud er. Det som sette denne tankevandringa i gong i meg var på mange måtar mine vitjingar i Israel .

I avisa Vårt Land har det siste tida vore fleire innlegg om synet på Bibelen, der kunnskap og erfaring vert sett opp mot kvarandre. Det undrar meg at der ikkje finst ein tredje veg inn i dette viktige spørsmålet. Ein slik veg kjem i alle fall lite fram i alle innlegga, anten det er frå dei med eit "konservativt, låst" bibelsyn, eller dei som let bibelsynet sitt verte påvirka og endra av tida sine tankar. Det same ser eg når eg les debattar mellom truande og ikkje truande. Dei er kvar på sin stad fastlåste i sitt syn, og evnar ikkje, eller vil ikkje, opne for at det går å tenke nye tankar.
I dagens Vårt Land står der eit lesverdig intervju med Israrels ambassadør hjå oss, og han hadde nokre tankar inn i dette spørsmålet om kven Gud er.
Eg saksar litt av det:
På hebraisk er ordet for himmelen "shamaim". Det er fleirtal av "sham", som tyder "der". Himmelen tyder altså "der, der, der.", altså overalt. Når vi sier at Gud er i himmelen, da mener vi at han er overalt. Vi er alle deler av en stor energi, en stor kontinuitet som er guddommen selv, Du kan se Gud i alt og alle.  Han er alt. Det er ikke noe forbi Gud. Han er uendelig og evig, begreper vi ikke har forutsetninger til å forstå. Den eneste måten å komme nær Gud på, er gjennom å samle små biter av det store bildet ved hjelp av språket. Det er vårt beste verktøy, ingenting er mer hellig enn det. Språket eksisterte før mennesket ble skapt. Det er mye mer enn et komunikasjonsverktøy. Jeg tror at kraften av skapelse er kraften av ordet.

Eg trur eg må ofre nokre tankar på desse orda hans, men det rann meg i hug to setningar frå Bibelen. Den første er opningsordet i Johannesevangeliet. I opphavet var ordet, og Ordet var hjå Gud, og Ordet var Gud. Og det andre er eit ord av Paulus om Gud der Paulus seier at det er i Gud vi lever, rører oss, og er til. Men det kan ikkje vere slik at gud er i alle ting, men heller at alle ting er i Gud. God helg.