Nidarosdomen

I oktober var eg så heldig å få meg ein Trondheimstur saman med mi eldste dotter. Vi skulle vitje henner eldste barn og mitt barnebarn. Og då fekk eg og høve til å vitje Nidarosdomen igjen, med henne som guide. Det er mange år sidan eg sist var i kyrkja, då saman med kyrkjekoret vårt som deltok i gudstenesta med song. 

Vestfronten av domen var slik eg har sett den på mange foto gjennom åra.

Men denne gongen var eg heldig og hadde med meg mobilen min som har eit godt kamera. Og med den fekk eg nærbilete av utsmykkinga høgt oppe på vestfronten. Rett nok måtte eg ha hjelp av mitt barnebarn då det kjølege været gjorde at eg ikkje greide å halde mobilen still nok med så stor zoom som eg trong.

Over inngangsporten er det Jesus på krossen som er motivet, med Maria og Johannes på kvar si side.

Men over Rosevindauget er motivet eit anna.

Det kjenner eg att frå dei mange katedralane eg har vitja under vandringane mine på pilegrimsvegane i sørlegare lende. Det er domens dag, der dei til venstre går til paradis, medan dei til høgre ikkje er like heldige.Og midt mellom dei står Mikael og veg syndene deira, som det heiter i Draumkvedet.

Der er endå ei skildring heilt oppe i spissen på gavlen. Det fekk eg ikkje med meg, så det får vere til neste gong eg vitjar domen.

Og dotter mi lurte seg til å ta eit bilete av oss to der eg instruerer henne som skal hjelpe meg om kva ho skal gjer, som om ho ikkje kan det like godt som eg.